RUMELIAN OTTOMAN VOLUNTEERS IN BRITISH P.O.W. CAMPS (1916-1923), pp. 133-143

The low success on the Eastern Front had shown the year of 1916 as the most difficult for Austria-Hungary. The strenghtening of the Antanta which was additionally supported by Italy and Romania resulted in dispersing of the Austrian-Hungarian Army on the fronts, and was forced to fight on multiple theaters of war and needed more manpower. Since Imperial Germany transfered all of its troops to the Western Front, Austria-Hungary was forced to request the company of their Ottoman allies to successfully accomplish their war efforts. The improvement of Austro-Hungarian military positions requested a ruthless war propaganda during the period between the fall of 1916 and the spring of 1917 when the XV Ottoman Corpse containing 10 thousand volunteers and recruits has left for the Galician Front. The Ottoman Military explained their excursion to Galicia as a defensive effort against a possible Russian invasion of the Balkan Peninsula. Circumstances which included bad organization, poor discipline, lack of clothes, hunger, a great number of injured and disabled soldiers, lack of vaccines against infectious diseases affected the moral of the volunteers. The triumphant Ottoman Volunteer Army assissted its European allies by accomplishing secondary war maneuvers at the Galician, Romanian and Macedonian Front which costed them many martyrs and prisoners of war. The extensive documentation from Austrian, German, Yugoslav, Serbian, British and Ottoman archives we can detect a large number of Rumeli Volunteers ending up in British P.O.W. camps which previously joined the intense fightings at the Galician, Caucassus, Dardanelle, Mesopotamian and Arabian war theaters. According to the reports of the Ministry of Foreign Affairs of the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes, a huge portion of them was recruited and deported by the Austro-Hungarian and Bulgarian occupation authorities which deported them to areas of Mesopotamia where they eventually became British prisoners of war. By the end of the war more than 3 thousand Muslim volunteers from Rumelia were deported to Istanbul where they applied to Yugoslav authorities with a request for readmission into their homeland. For these prisoners of war, the difficult war was transformed into a difficult fight for survival and return to their families. Many war veterans have returned to Macedonia, Kosovo and Sanjak wounded, carrying diseases, without material support, food and water. Their return has lasted for many consequent years. A huge number of them were molested and murdered by the Serbian Chetnik formations because of the Ottoman Turkish uniforms they had been wearing. A large portion of the volunteers have returned from the British P.O.W. camps in Egypt burdened by serious physical and psychological trauma.

Keywords: Ottoman Volunteers, Rumelia, World War One, Galicia, British P.O.W Camps

DOI Number: 10.17822/omad.2016.48

Doğu cephesindeki başarısızlıklar, 1916 yılının Avusturya-Macaristan için askerî açıdan en zor yıllardan biri olduğunu kanıtlamıştır. İtilaf Devletleri Rusya'nın yanı sıra İtalya ve Romanya tarafından desteklenmiş olduğu için Avusturya-Macaristan askerî birlikleri birkaç cephe arasında püskürtülmüştür ki böyle bir durumda personel ve kadro açısından yardıma ihtiyaç görmüştür. Bu arada Almanya İmparatorluğu askerî güçlerini Batı Cephesi'nde yoğunlaştırdığı için Avusturya-Macaristan devleti askerî yardım için diğer İttifak Devletlerine başvurmak zorunda kalmıştır. Avusturya-Macaristan mücadele birliklerini kuvvetlendirmek maksadıyla yapılan şiddetli askerî propaganda sonucu olarak 1916 sonbaharı ve 1917 ilkbaharı arasında Galiçya Cephesi'ne XV. Osmanlı Kolordusu kapsamında 10 bin gönüllü ve acemi asker gönderilmiştir. Osmanlı Askerî Karargâhı böyle bir kararı Balkanlar üzerinden Anadolu'ya Rus işgalini önlemek için getirdiğini savunmuştur. Kötü örgütleme, disiplinsizlik, zayıf giyim, açlık, büyük sayıda yaralı ve engelli, bulaşıcı hastalıkların salgını esnasında aşı yetersizliği askerlerin morallerini yitirmiştir. Çok sayıda ölü ve esir veren Osmanlı askeri, Avrupalı müttefiklerini karşılamak için Galiçya, Romanya ve Selânik Cephelerinde ikinci sıradan görevler yapmak zorunda kalmıştır. Avusturya, Alman, Yugoslav, Sırp, Britanya ve Osmanlı arşivlerinde bulunan kaynaklardan Galiçya, Kafkas, Çanakkale, Filistin, Suriye ve Arabistan cephelerinde kanlı ve şiddetli mücadele gören çok sayıda Rumelili gönüllü Britanya savaş kamplarında esir kalmıştır. Sırp, Hırvat ve Sloven Krallığı Dışişleri Bakanlığı tarafından hazırlanan raporlara göre Avusturya-Macaristan ve Bulgar işgalci iktidarı tarafından çok sayıda genç erkek 1917 yılı boyunca seferber edildikten sonra Suriye'ye gönderilmiş ve o bölgede İngilizlerin eline esir düşmüştür. Savaşın sonunda Britanya iktidarı 3 bin Müslüman gönüllüyü Rumeli'den İstanbul'a tehcir etmiş, onlar da evlerine geri dönebilmek için Yugoslav Hükûmeti Konsolosluğuna başvurmak zorunda kalmıştır. Uzun süren bu ağır savaş, esirler için hayatta kalma mücadelesi idi. Çok sayıda savaş gazisi Makedonya, Kosova ve Sancak'a yaralı ve hasta durumda dönerek parasızlığa ve açlığa mahkûm olmuştur. Gönüllülerin geri dönüşleri uzun yıllar sürmüştür. Yeni kurulan Sırp, Hırvat ve Sloven Krallığı içinde yaşayan eski Müslüman gönüllülerin daha sonraki yıllarda Çetnik birlikleri tarafından katledilmiştir. Savaş gazilerinin büyük bölümü Mısır'da bulunan Britanya askerî kamplarından ağır fiziksel yaralarla ve psikolojik travmalarla geri dönmüştür.

Anahtar Kelimeler: Osmanlı Gönüllüleri, Batı Rumeli, Birinci Dünya Savaşı, Galiçya, Britanya Savaş Kampları

DOI Number: 10.17822/omad.2016.48